Нивото на морето ќе се зголеми од 0,7 до 1,2 метри во следните два века, дури и ако Владите стават крај на ерата на фосилни горива, како што беше ветено за време на COP21 во Париз и стана дал од познатиот Париски договор за климатските промени, изјавија научниците на состанокот за климатски промени а кој се одржа во насока на подготовка за следниот Самит за ублажување на последиците од климатските промени, што ќе се одржи овој ноември во Варшава.

Итна акција за намалување на емисиите со цел да се спречи долгорочно зголемување на нивото на морето, предизвикани од топењето на ледот од Гренланд до Антарктикот, со што повторно ќе се исцртаат бреговите низ цел свет, беше објавено во списанието Nature Communications од тим на научници предводени од Матијас Менгел од Институтот за клима во Потсдам.

Зголемувањето на нивото на морето им се заканува на многу градови од Шангај до Лондон, како и области под морското ниво, од Флорида до Бангладеш. Оваа опасност е голема и за цели нации, вклучувајќи ги и Малдивите во Индискиот Океан или Кирибати во Пацификот.

Во студијата, научниците велат дека до 2300 пораст на морското ниво ќе биде од 0,7 до 1,2 метри, дури и ако најмалку 200 земји ги спроведуваат мерките наведени во Договорот од Париз од 2015 година, а кој предвидува намалување на емисиите на стакленички гасови на нула.

Паралелно со тоа и нивото на океаните неизбежно ќе расте, бидејќи индустриските гасови се испуштаат во атмосферата и продолжуваат да се топат на замрзнатата површина. Покрај тоа, водата, како што расте нејзината температура над четири степени целзиусови, така природно се проширува.

Нивото на морето се гледа како бавен процес за кој ништо не може да се направи (…) но периодот во следните 30 години да бидат многу важни “, заклучува Менгел.

Тој предупредува дека владите, кога станува збор за Парискиот договор, не работат во насока да ги исполнат своите ветувања. Глобалните емисии на јаглерод диоксид, главниот гас на стакленичките градина произведен со согорување на фосилни горива, повторно се зголемува по тригодишна стагнација.