Светот повторно го тресе приказната а „лажниот ориз“. По веста на почетокот на оваа година дека во Нигерија се откриени неколку тони лажен ориз, контролата во рамките на Европската унија се зголеми, а клиентите се предупредени на проблемот што ги засега веќе неколку години. Последниов месец повторно се „запали“ светилката откако биле најдене силиконски топчиња во пратка ориз во Белгија. Станува збор за вештачки ориз кој главно се произведува во азиските земји, првенствено од Кина, од мешавина од брашно од компир и пластика. Изгледа речиси идентично со природниот ориз, но кога се готви, останува тежок. Пред една година, светските медиуми објавија дека кинеската сорта ориз вучанг, именувана по истоимениот град, популарна по својот уникатен вкус, е три пати поскап од другите видови. Како реакција на тоа, некои компании најдоа можност за правење повеќе пари и почнаа да прават лажен, а има шпекулации дека оваа опасна храна на пазарот во Кина е присутна веќе четири години. Во меѓувреме, според извештаите на медиумите, исто така, започнаа истраги против фабрики вклучени во овој нелегален бизнис, но ова очигледно не било доволно.
Годишно во Кина се произведува околу 800.000 тони вистински вучанг ориз, а се продава десет пати повеќе, што беше една од причините за сомневање дека има нелегални растенија. Сепак, тоа се заташка се додека проблематичната храна не се најде на други пазари – во Индија, Виетнам … Наскоро се појави и снимки од нелегални фабрики во Виетнам, каде што дури и се покажува целиот процес на производство. Снимката покажува дека работниците во специјални машини внесуваат нешто како проѕирна пластична кеса, а потоа се гледа како со мелење се добива резултат на мешавина, која потоа, поради неговата структура, лесно се носи на предиво и се “збогатува” со состојки кои го прават да изгледа и да има вкус на ориз. На крајот на процесот, се полнат вреќи со “ориз”, што е речиси идентичен со вистинскиот.
И покрај тоа што нема информации дека овој вештачки ориз пристигнал во Европа, сепак е топ тема низ медиумите во Европа. На социјалните мрежи, се разви полемика за тоа дали би било добро да се забрани увозот, многумина го критикуваа прописи кои важат во САД, а се планира да се воведат и во ЕУ, компанијата да не е обврзана со истакнување на земјата на потекло на производот. Потрошувачите го интерпретираат ова како голема закана бидејќи нема да можат самите да одлучат дали ќе купат производи што доаѓаат од овој дел од светот. Има и скептици кои тврдат дека пластичната маса е поскапа по тон ориз и дека нема логика или пресметка во тоа што некој прави лажен ориз. Поради тоа што некои покажаа со прст кон производители од Виетнам, беше објавена статистика која покажува дека ова тој е еден од најголемите производители на ориз во светот и има толку многу ориз од оваа сорта што е евтин и дури се дава во добротворни цели…По оваа информација „топката“ се пресели во Кина, каде, велат го нема доволно. Овде, во недостатокк на ориз се одгледува и псе произведува суперориз – хибрид кој има многу повисок принос, бара помалку вода и заштита, а е во предност во однос на ГМО. Тој е мешавина од околу 250 видови ориз и хибриди и е прилагодена на еколошките услови на одгледување. Според најновите податоци, повеќе од 60 проценти од површината на Кина се сее со овој ориз и евиденциите покажуваат дека од година во година ги соборува рекордите во производство. На Кина и требаат 500 милиони тони ориз годишно за да ги задоволи само домашните потреби.
Оризот, еден од најстарите земјоделски култури, не е толку популарен во нашата земја. Во светот се уште е главна храна за дури половина од светското население и 60 отсто од Кина. Според некои статистички податоци, ние користиме само три килограми по глава на жител годишно, што е приближно на ниво на другите европски земји. Белиот ориз е претежно присутен во продажбата, што всушност е излупено зрно (без школка и микроб). По таков технолошки процес, оризот е прилично лош, бидејќи ги губи витамините и минералите. Обично е полиран за поатрактивен изглед, а во овој процес се губат повеќе од 90 проценти од содржината на витамин Б1. Во нашата земја, најпопуларeн е кочанскиот ориз, но исто така има италијански, кој има најмодерно производство во светот, како и унгарски, бугарски и виетнамски. Во Македонија нема информација дека е пријавен лажен ориз, додеја во соседна Србија и Бугарија, во 2013 година, на пазарот биле пронајдени силиконски топчиња во виетнамски ориз за кој увозникот ги имал сите сертификати за здравствена исправност.
“Тестови” за контрола на квалитетот на оризот
Заедно со приказната за лажен ориз, исто така има совети како клиентите можат да проверат дали оризот е вистинки. Затоа се советува да се истури лажица суров ориз во чаша вода. Ако тоне, тоа е јадливо, ако плови на површината, велат дека тоа не е.
Тестот, исто така, може да се направи со оган, па вештачкиот ориз треба да има карактеристичен мирис на изгорена пластика. Друг метод кој може да го провери квалитетот на оваа храна е да го стави во аван и да се исситни. Ако правот е бел, оризот е добар, ако е жолтеникав, треба да се фрли. Ориз кој е оставен во затворен сад на топло место, ако е вистинит, за неколку дена треба да биде мувлосан, додека тоа не е случај со лажниот ориз.
Погледнете како да откриете дали имате купено лажен ориз: