Од нашиот специјален известувач од Пусан, Наташа Доковска
Додека во Пусан, Јужна Кореја, се одржува петтата сесија за донесување обврзувачки меѓународен договор против загадувањето од пластика, Македонија, за жал, нема официјална делегација што активно ќе учествува во овие важни преговори. Истовремено, во нашата земја се соочуваме со една од најголемите еколошки кризи – загадувањето на воздухот. Причините се многубројни, но една од нив заслужува посебно внимание: врската меѓу пластиката и загадувањето.
Во Македонија, согорувањето на пластика често е незабележан, но значаен извор на токсични емисии. Наместо да се рециклира или правилно да се третира, пластиката често завршува како евтин извор на енергија за топење метали или за загревање. Овој процес ослободува големи количини на опасни хемикалии, вклучувајќи диоксини, фурани и други канцерогени соединенија, кои директно влијаат на квалитетот на воздухот. Во Македонија, за жал, не се мери присуството на овие опасни хемикалии во воздухот, но и не се прифаќа дека смртноста во големи мери доаѓа од загаденоста на воздухот
Согорувањето на пластиката не само што ја уништува животната средина, туку претставува сериозен ризик за здравјето на луѓето. Овие хемикалии се апсорбираат во белите дробови, предизвикувајќи хронични респираторни заболувања, карциноми и други здравствени проблеми. Истовремено, загадувањето со микропластика, која се ослободува при согорување, станува глобален проблем што ја влошува состојбата на почвата, водата и храната.
Оваа состојба ја покажува итната потреба Македонија да биде дел од глобалните процеси за регулирање на пластичниот отпад. На пример, додека се дискутираат решенија во рамките на сесијата INC5 во Кореја, нашата земја треба да се приклучи кон глобалните иницијативи за рециклирање и намалување на употребата на пластика, како и да воспостави механизми за соодветно управување со отпадот.
Додека светот се обединува во борбата против загадувањето од пластика, Македонија мора да ги засили своите капацитети и да вложи во технологии за мерење и намалување на токсичните емисии. Само така ќе можеме да се справиме со оваа криза и да ги заштитиме нашите граѓани од последиците од еден од најголемите еколошки проблеми на денешницата.
