Не верувам дека има некој кој бил во Солун, а не ја пробал познатата пита бугаца. Ако сепак постојат такви, овој текст ќе ги натера следниот пат, кога ќе се најдат во Грција, да го вкусат овој деликатес кој ја буди душата на Солун и на цела северна Грција.
Бугацата (Bougatsa) е традиционална пита со карактеристична крцкава кора и богат, кремаст или солен фил, кој совршено го отсликува духот на грчката кујна – едноставна, а истовремено полна со вкус и посветеност кон традицијата. Питата првобитно е создадена под влијание на Османлиската империја и го носи називот од турскиот збор „погача,“ кој означува вид печиво. По преселбата на Грците од Мала Азија, рецептот е адаптиран и претворен во уникатен грчки специјалитет, кој денес е нераскинлив дел од културата и гастрономијата на Солун.
Она што ја прави бугацата посебна е нејзината способност да биде и слатка и солена. Најпопуларната верзија е слатка, со крем од гриз, посипана со шеќер во прав и цимет. Таа претставува вистинско задоволство за љубителите на десертите. Се сервира како десерт или како ужина, додека сланите варијанти – полнети со сирење, спанаќ, па дури и мелено месо – го задоволуваат вкусовниот спектар на солените гурмани.
Во Солун, бугацата е утрински ритуал. Таа не е само јадење; тоа е момент што обединува. Грците често ја јадат бугацата со топло кафе и уживаат во неа со семејството и пријателите, особено за време на викендите. Овој ритуал создава чувство на заедништво и поврзаност со локалното наследство и традиција.
Иако денес многу готвачи создаваат иновативни верзии на бугацата, играјќи се со различни полнежи и зачини, оригиналниот вкус на бугацата останува незаборавен. Во секој залак, таа го раскажува минатото, го спојува сето она што ја обликува културата на Солун и потсетува на корените и на традицијата на Грција – мост меѓу минатото и сегашноста.
Затоа, ако некогаш сте во Солун, не го пропуштајте ова неповторливо задоволство.
Ф.С.
