Во време кога социјалните мрежи нè бомбардираат со слики од егзотични дестинации, луксузни одморалишта и „совршени“ патувања, лесно е да се подлегне на притисокот и стравот дека нешто пропуштаме. Овој феномен во современиот свет е познат како FOMO (fear of missing out) и може да биде многу оптоварувачки, особено со оглед на сè побрзото темпо на живот, кое не остава многу простор за спонтано уживање.
Токму затоа, а за наша среќа, сè попопуларен станува спротивниот концепт наречен JOMO (joy of missing out). Овој тренд носи многу повеќе внатрешен мир и вистинска среќа – тоа е радоста на пропуштањето. Кога се применува на патувањата, JOMO не значи избегнување на авантурите, туку уживање во нив на свој начин, без притисок од општествените норми и очекувања.
Автентичност наместо трка по атракции
Современиот туризам често се сведува на брза посета на што поголем број атракции, водени од листи со „мора да се види“ дестинации. Меѓутоа, JOMO пристапот подразбира откажување од таа трка и фокусирање на лично искуство. Наместо да посетуваме популарни дестинации само за да ги фотографираме и да докажеме дека сме биле таму, можеме да одбереме да поминеме ден во некое скриено кафуле, набљудувајќи го локалниот живот и впивајќи ја атмосферата. Тоа е еден посебен вид на дигитален детокс.
JOMO патувањата подразбираат забавување на темпото и целосна присутност во моментот. Наместо опсесивно документирање на секој миг со камера, можеме да се препуштиме на мирисите, звуците и вкусовите на непознатите места. На овој начин, патувањата стануваат подлабоки и поважни, бидејќи фокусот не е на бројот на посетени локации, туку на интензитетот на доживувањето.
Еден од клучните аспекти на JOMO патувањата е ослободувањето од стресот што го носат однапред испланираните маршрути и стравот дека нема да стигнеме да видиме сè. Кога ќе ја отфрлиме идејата дека „мораме да видиме сè“, можеме да се посветиме на она што навистина нè исполнува. Тоа може да биде лесна прошетка, спонтан разговор со мештаните или набљудување на зајдисонцето без чувство на брзање.
JOMO патувањата нè учат да уживаме во моментот, без потреба нашето искуство да го прилагодуваме на очекувањата на другите. Ослободувајќи се од притисокот да ги следиме трендовите, создаваат простор за подлабока поврзаност со местата, луѓето и самите себеси. На крајот, вистинското богатство на патувањето не се мери според бројот на посетени локации или направени фотографии, туку според чувството на исполнетост што го носиме со нас.
Ф.С.
