Од нашиот специјалн известувал од Пусан, Наташа Доковска
Глобалната кампања „16 Дена активизам против родово базираното насилство (РБН)“ нуди можност да се истражат меѓусебно поврзаните системски проблеми, како што се деградацијата на животната средина и загадувањето со пластика. Иако овие две теми на прв поглед може да изгледаат неповрзани, тие се длабоко испреплетени во глобалната рамка на нееднаквост, експлоатација и климатска криза.
Загадувањето со пластика, криза поттикната од прекумерна потрошувачка и корпоративна негрижа, несразмерно ги погодува жените и маргинализираните заедници. Во регионите каде што пластичниот отпад се управува несоодветно, жените често ја носат тежината на здравствените последици поради продолжена изложеност на токсични хемикалии од распаѓањето на пластиката. Жените кои работат во неформалниот сектор, како собирање отпад, секојдневно се изложени на овие токсини без никаква заштита, што ги зголемува ризиците од репродуктивни нарушувања, канцери и респираторни проблеми. Овие еколошки здравствени опасности се вкрстуваат со РБН, бидејќи ранливите популации кои се соочуваат со економска или социјална нестабилност се со поголема веројатност да доживеат насилство и експлоатација.
Загадувањето со пластика ги одржува циклусите на сиромаштија и нееднаквост, кои се длабоко поврзани со родово базираното насилство. Заедниците кои живеат во близина на постројки за производство на пластика, често лоцирани во области со ниски приходи, се соочуваат со еколошка деградација што го намалува пристапот до чиста вода и безбедни услови за живот. Жените, како примарни негуватели во многу општества, ја носат одговорноста за обезбедување на основни потреби, како вода, што ја зголемува нивната изложеност на насилство во небезбедни околини.
На глобално политичко ниво, платформи како претстојната ИНЦ-5 (Меѓувладина преговарачка комисија за загадување со пластика) мора да ги земат предвид родовите последици од загадувањето со пластика во нивните дискусии. Клучно е да се разгледа како производството, потрошувачката и отстранувањето на пластиката ги одржуваат нееднаквостите и придонесуваат кон системите на насилство. Со интегрирање на родова перспектива во еколошките политики, можеме да се справиме со корените причини за загадувањето со пластика и РБН, овозможувајќи праведен премин кон одржливи и правични системи.
Оваа кампања „16 Дена“ е повик за акција – не само за справување со РБН, туку и за застапување за еколошка правда како прашање на родова правда. Тоа е можност да се побара одговорност од владите и корпорациите на платформи како ИНЦ-5, поттикнувајќи иднина каде што системското насилство – против жените и планетата – повеќе нема да биде толерирано.
