Пишува: Наташа Доковска
Секој ден гледаме исти сцени: густа магла од смог, апликации што алармираат за „опасен воздух,“ и бескрајни објави на социјалните мрежи за тоа како Скопје е меѓу најзагадените градови во светот. И што понатаму? Ќе ставиме уште една објава, ќе напишеме „страшно“ и ќе продолжиме да дишеме отров како ништо да не се случува?
Доста беше лицемерие!
Сите знаеме кои се главните загадувачи – индустријата без контрола, печките што горат сè и сешто, дивите депонии и сообраќајот кој се претворил во трујачка машинерија. Сите знаеме дека институциите се нефункционални, инспекциите се ретки, а казните минимални. Но, истовремено, и ние, граѓаните, продолжуваме со истите навики, чекаме „некој друг“ да го реши проблемот.
Каде се итните мерки?
– Зошто нема целосна забрана за индустрии кои не ги почитуваат еколошките стандарди?
– Зошто нема бесплатен јавен превоз во најкритичните денови?
– Зошто не се зголемува зеленилото, туку се уништува за нови бетонски чудовишта?
– Зошто инспекциите се само формалност и никој не е одговорен?
Ова не е само проблем на „зима“ или „инверзија.“ Ова е проблем на корумпирана политика, незаинтересирани институции и граѓани кои се задоволуваат со објавување на графици од апликации наместо со конкретни акции.
Што можеме да направиме?
- Барајте одговорност од локалните власти – преку протести, петиции и јавен притисок.
- Намалете го користењето на автомобили, барем кога загадувањето е на пик.
- Не палете отпад и не користете неквалитетни материјали за греење.
- Вклучете се во акции за садење дрвја и заштита на зеленилото.
- Не се задоволувајте со извинувања и празни ветувања од политичарите.
Скопје не умира само од загаден воздух, туку и од нашето молчење и апатија.
Ова не е веќе само проблем за „чувствителни групи“ – ова е проблем за сите. Децата ни растат во отров, старите ни заболуваат од белодробни болести, а ние сè уште се занимаваме со празни зборови.
Време е за акција. Време е да бараме, а не да молиме. Скопје нема повеќе воздух за губење!
